Opcje widoku
Powiększ tekst
Powiększ tekst
Pomniejsz tekst
Pomniejsz tekst
Kontrast
Kontrast
Podkreślenie linków
Podkreślenie linków
Deklaracja dostępności
Deklaracja dostępności
Reset
Reset
Godło

Historia szkoły

Historia szkoły

Historia Gimnazjum nr 1 im. Jana Pawła II w Chojnicach

 

Początki placówki.

Lata 70 – te ubiegłego wieku były czasem szybkiego rozwoju miasta. Duże zakłady pracy przyciągały nowych pracowników, rosły w mieście potrzeby mieszkaniowe. W dużej mierze potrzeby te zaspakajała Chojnicka Spółdzielnia Mieszkaniowa, kierowana przez prezesa S. Lipińskiego, będąca inicjatorem powstania nowych osiedli w rejonie ulicy Kościerskiej. W latach 1971 - 80 wybudowano 2 035 lokali na Osiedlu Hallera (dawniej A. Zawadzkiego), a potem dynamicznie zaczęło się rozwijać Osiedle 700 - lecia.

Wraz z wzrostem liczby mieszkańców rosły też potrzeby oświatowe w tym rejonie miasta. Szkoła Podstawowa nr 5, mieszcząca się przy ulicy Wicka Rogali, z coraz większym trudem mieściła rosnącą liczbę uczniów. Wyż demograficzny widoczny był też w innych szkołach podstawowych. Zajęcia szkolne wszędzie zaczynały się o godz. 7:30, a kończyły się nierzadko ok. godz. 18. Konieczne stało się odciążenie pracujących już na trzy zmiany szkół. 
Ostatecznie podjęto decyzję o budowie nowej szkoły podstawowej w „najmłodszej” części miasta, obok osiedli powstałych po obu stronach ul. Kościerskiej. Podczas pamiętnego Turnieju Miast Chojnice - Dzierżoniów budowa nowej szkoły i przedszkola stała się społecznym zobowiązaniem władz miasta. Od 1986 roku projekt przybrał już realne kształty. Usilne starania Naczelnika Miasta - Jerzego Badziąga, Naczelnika Urzędu Miejskiego – Antoniego Szlangi oraz Wydziału Oświaty i Inspektora Oświaty i Wychowania – Eugenii Granowskiej przyniosły efekt w postaci zgody władz wojewódzkich na rozpoczęcie budowy.

Początkowo projektowano postawienie szkoły na placu, na którym dziś znajduje się market Kaufland, ale ostatecznie wybrano duży, wolny plac przy ul. Młodzieżowej. Jednym z inwestorów finansujących budowę obiektu była wspomniana Spółdzielnia Mieszkaniowa, ponieważ jej zadaniem było tworzenie osiedlowej infrastruktury, a plac przeznaczony pod zabudowę był jej własnością. Z czasem wyłożone środki, zostały Spółdzielni zwrócone przez wojewodę.

Wykonawcą robót rozpoczętych w 1987 roku została chojnicka firma PeBeRol, która potem, w ogólnopolskim konkursie „Budowa Roku”, otrzymała wyróżnienie za ten obiekt. Szkoła wiele ma do zawdzięczenia inspektorowi nadzoru w przedsiębiorstwie PeBeRol, inż. E. Klundrowi, który wprowadził wiele zmian do gotowego już projektu Wzmocnił min. konstrukcję fundamentów i ścian działowych, wygospodarował wiele pomieszczeń w piwnicach. Prace wymagały szczególnej technologii, ponieważ teren budowy był podmokły i wymagał osuszenia, wzmocnienia i utwardzenia aby zapobiec osadzaniu się potężnego gmachu. Pomimo tego budowa szybko posuwała się naprzód – pod czujnym okiem inżyniera, Kierownika Budowy J. Bigusa, władz i …przyszłych uczniów.

Prace organizacyjne nad powstaniem nowej placówki - Szkoły Podstawowej nr 8, nabrały tempa wiosną 1989 roku. Zatrudnianie nauczycieli i administracyjnych pracowników szkoły oraz zapisy uczniów do szkoły trwały w najlepsze, gdy był tu jeszcze plac budowy. Prace wykończeniowe głównego budynku szkoły zakończyły się krótko przed dniem 1 września 1989 roku, a drobne poprawki i uzupełnienia dokonywane były jeszcze przez jakiś czas. Cały następny rok trwały tu jeszcze prace nad budową pełnowymiarowej sali gimnastycznej.

 

2. Pierwszy rok pracy.

Przygotowanie arkusza organizacyjnego placówki było nie lada wyzwaniem. Na stanowisko dyrektora szkoły już w 1988 roku powołany został Klemens Galikowski (dotychczasowy wicedyrektor Szkoły Podstawowej nr 2), a wicedyrektorami szkoły zostali Krystyna Krefft (przedtem doradca metodyczny o specjalności nauczanie początkowe) i Leszek Pestka (dotąd wicedyrektor Szkoły Podstawowej nr 1).

Należało oszacować, ile klas uda się tu utworzyć, zatrudnić odpowiednią kadrę oraz przeprowadzić rekrutację uczniów. W przypisanym szkole rejonie znalazły się następujące ulice: Budowlanych, Ceynowy, Derdowskiego, Gdańska, Igielska, Igły, Kościerska, Książąt Pomorskich, Młodzieżowa, Sportowa. Trzeba pamiętać, że pomimo wprowadzenia rejonizacji trudno było siłą zmusić uczniów do zmiany dotychczasowej szkoły, co doprowadzało przecież do zerwania wielu dotychczasowych więzi, naruszało poczucie bezpieczeństwa i stabilizacji w życiu ucznia. Jednak argument bliskości szkoły i domu okazał się silnym magnesem. Ostatecznie udało się przyciągnąć do szkoły 1450 uczniów i stworzyć 48 oddziałów klas I – VIII, przy czym powstały tylko 2 klasy VIII (większość uczniów tego rocznika chciała jednak dokończyć edukację w dotychczasowej, dobrze sobie znanej szkole). W szkole utworzono również 3 oddziały klas „0”.

 

Uroczyste otwarcie szkoły nastąpiło 1 września 1989 roku. Na schodach przed wejściem głównym do szkoły przygotowano miejsca dla dyrekcji, grona pedagogicznego i zaproszonych gości. Z tego miejsca popłynęły słowa powitania społeczności szkolnej oraz gratulacje władz. Poniżej, na płycie boiska , ustawiono w grupach poszczególne klasy, do których dołączyli wychowawcy. Po oficjalnej części i krótkim programie artystycznym uczniowie poprowadzeni przez wychowawców weszli do klas i po raz pierwszy tak naprawdę zobaczyli swoją szkołę. Budynek zrobił na wszystkich spore wrażenie. Budowany z rozmachem, z przestrzennymi, jasnymi korytarzami, dużymi salami lekcyjnymi, szerokimi schodami, sprawiał wrażenie bardzo rozległego. Stanowił ogromny kontrast z ciasnymi, starszymi szkołami znanymi dotąd uczniom. W pierwszych tygodniach pracy odnalezienie w labiryntach korytarzy właściwej sali lekcyjnej, stawało się problemem zarówno dla uczniów jak i nauczycieli, co powodowało wiele zabawnych sytuacji.

 

Zdecydowaną większość kadry nauczycielskiej stanowili bardzo młodzi pedagodzy, z krótkim stażem, lub wręcz wprost po studiach. Starsi nauczyciele stawali się mentorami młodszych, wspomagali w rozwiązywaniu problemów wychowawczych i dydaktycznych. Połączenie entuzjazmu młodości i doświadczenia starszych stało się atutem szkoły i zadecydowało o jej potencjale. Placówka szybko wrosła w lokalną społeczność, stała się drugim domem dla uczniów angażujących się w samorządność uczniowską, pracę licznych kółek zainteresowań i szkolne imprezy. Kiedy szkołę i dom dzieliło zaledwie 5 - 15 minut drogi, nie było problemu dopasowania godzin zajęć pozalekcyjnych. Konieczność „ocieplenia” surowego jeszcze wystroju szkoły, również łączyła dzieci, nauczycieli i rodziców we wspólnych staraniach o upiększenie otoczenia.

 

3. Zmiany organizacyjne szkoły.

Początkowo placówka została zaprojektowana jako Szkoła Podstawowa nr 8. Taką właśnie funkcję pełniła w latach 1989 – 1999.

 

W 1999 roku w polskim szkolnictwie została przeprowadzona gruntowna reforma, wymuszająca również poważne zmiany organizacyjne. Dnia 22 lutego 1999 roku Rada Miejska w Chojnicach zdecydowała o przekształceniu z dniem 1 września 1999 r. ośmioklasowych szkół podstawowych w sześcioklasowe szkoły podstawowe. Zmiany te przeprowadzono w dotychczasowych Szkołach Podstawowych nr 1, 3, 5.

 

Kolejnym etapem edukacji miały być trzyklasowe gimnazja. Biorąc pod uwagę wyposażenie placówek, kadrę, osiągnięcia i położenie w przestrzeni miasta, wybrano dotychczasowe Szkoły Podstawowe nr 8, 2, 7 do przekształcenia w gimnazja.

 

Aby ułatwić płynne przejście od starego do nowego systemu szkolnego, dnia 26 kwietnia 1999 roku Rada Miejska zdecydowała się powołać Zespół Szkół nr 2, Zespół Szkół nr 7 oraz Zespół Szkół nr 8. W ich skład miały wchodzić powstające właśnie gimnazja oraz wygasające (tzn. bez naboru do klas I ) szkoły podstawowe. Tylko Zespół Szkół nr 7 miał zachować ciągłość szkoły podstawowej.

 

Na podstawie wspomnianych decyzji, w latach 1999 – 2004, w budynku przy ulicy Młodzieżowej 44 funkcjonował Zespół Szkół nr 8, w skład którego wchodziła Szkoła Podstawowa nr 8 i Gimnazjum nr 8. Aby uporządkować numerację miejskich gimnazjów Rada Miejska w Chojnicach, dnia 26 czerwca 2002 roku, podjęła uchwałę o zmianie nazwy naszej szkoły na Gimnazjum nr 1.

 

Rok 2004 był kolejnym rokiem zmian. Ostatnie klasy VI opuściły Szkołę Podstawową nr 8 i tym samym przestała ona istnieć. Od 1 września 2004 roku pozostało już tu tylko Gimnazjum nr 1.

 

W ciągu dwudziestu lat istnienia placówki zmieniało się również jej kierownictwo. Zmiany wiązały się często z odejściem poszczególnych osób na emeryturę lub ze zmianami organizacyjnymi szkoły.

 

DYREKCJA PLACÓWKI

SZKOŁA PODSTAWOWA NR 8 [1989 – 1999 r.]

  • Dyrektor: Klemens Galikowski (1988 – 2004)
  • Wicedyrektorzy: Leszek Pestka (1989 – 1991)
  • Krystyna Kreft (1989 – 1999)
  • Wiesława Łangowska (1991 – 2004)
  • Małgorzata Henszke (1992 – 2004)
  • Alicja Kreft (od 1999 r.)


ZESPÓŁ SZKÓŁ NR 8 [1999 – 2004]

  • Dyrektor: Klemens Galikowski
  • Wicedyrektorzy: Wiesława Łangowska, Małgorzata Henszke, Alicja Kreft

 

GIMNAZJUM NR 1 [2004 - 2017]

  • Dyrektor: Małgorzata Henszke (od 2004 r.)
  • Wicedyrektorzy: Alicja Kreft (2004-2013)
  • Joanna Loll (od 2004 r.)

 

SZKOŁA PODSTAWOWA NR 8 (od IX 2017)

  • Dyrektor: Małgorzata Henszke
  • Wicedyrektorzy: Joanna Loll, Jarosław Gomółka

SZKOŁA PODSTAWOWA NR 8 (od IX 2020)

  • Dyrektor: Jarosław Gomółka
  • Wicedyrektorzy: Renata Dyląg, Hanna Szczodrowska

 

4. Szkoła – budynek, nauczyciele, uczniowie.

Kompleks obiektów szkoły obejmuje obszar ok. 4 tys. m². Szkoła od początku istnienia dysponuje przestronną i nowoczesną bazą lokalową. Na bieżąco przeprowadzane były remonty, ale kompleksową renowację placówki przeprowadzono w latach 2006-2009, kiedy to wyremontowano salę gimnastyczną, przeprowadzono remomodernizację budynku, wymieniono wszystkie okna, przeprowadzono remont dachu, odmalowano większość sal i korytarzy oraz elewację zewnętrzną, zaadaptowano nowe pomieszczenia. Gruntownie zmieniło się też otoczenie szkoły. Przeprojektowano kompleks terenów zielonych i szkolnego boiska sportowego, zmodernizowano ciągi komunikacyjne.

 

Obecnie szkoła dysponuje 40 salami lekcyjnymi (w tym 3 gabinetami informatycznymi), biblioteką i czytelnią oraz pracownią ICIM z czterema stanowiskami stale podłączonymi do Internetu, pełnowymiarową salą gimnastyczną oraz dwiema małymi salami gimnastycznymi, strzelnica szkolną, salą ćwiczeń orkiestry i zespołu muzycznego, kuchnią i stołówką. Do dyspozycji jest również pokój do rozmów z rodzicami, gabinet pedagoga szkolnego i terapeuty, gabinet profilaktyki zdrowotnej, radiowęzeł, sklepik, szatnie z miejscem na rowery, świetlica szkolna, a na jednym z wewnętrznych dziedzińców tzw. Kaszubska Zielona Klasa umożliwiająca prowadzenie lekcji na świeżym powietrzu. Od kilku lat istnieje w szkole Izba Pamięci, poświęcona patronowi szkoły. Wśród wielu niezwykłych eksponatów jest min. autentyczna piuska Jana Pawła II.

 

Ponieważ od roku 2004 jest to szkoła z klasami integracyjnymi, wyznaczono na niskim parterze strefę klas łatwo dostępnych dla wózków inwalidzkich i potrzeb niepełnosprawnych uczniów. Szkoła podjęła starania o dobudowanie windy, umożliwiającej niepełnosprawnym uczniom poruszanie się po wszystkich piętrach i zakamarkach szkoły, co na razie jest jeszcze utrudnione.

Utworzenie szkoły związane było z pojawieniem się wyżu demograficznego. Z biegiem czasu malała ilość uczniów i klas co powodowało zmiany organizacyjne w szkole. Rozpoczęcie zajęć lekcyjnych przesunięto na godzinę 8:00, a szkoła stopniowo przeszła na system jednozmianowy.

W związku z coraz mniejszym obłożeniem szkoły, budynek został udostępniony nowo utworzonej filii Politechniki Koszalińskiej, która od roku 1997 rozpoczęła tu swoją działalność.

Po przeprowadzce Politechniki Koszalińskiej do własnej siedziby przy ul. Świętopełka, opuszczone miejsce przejęła w roku akademickim 2004/2005 Powszechna Wyższa Szkoła Humanistyczna „Pomerania”. Prężnie rozwijająca się uczelnia wykorzystywała znaczną część szkolnych pomieszczeń, szczególnie podczas weekendowych zjazdów studentów systemu zaocznego. Z jej oferty korzystali również nauczyciele naszej szkoły zgłaszając się na studia podyplomowe.

Obecnie tzw. uczelniane skrzydło budynku zajmuje Sopocka Szkoła Wyższa – Wydział Zamiejscowy w Chojnicach.


5. Szkoła podstawowa

Każda szkoła wypracowuje sobie pewne tradycje i charakter. Również i Szkoła Podstawowa nr 8 miała swoją specyfikę. Osiem lat pobytu w jednej placówce szkolnej silnie wiązały uczniów, nauczycieli i rodziców, sprzyjały integracji. Szkoła była również miejscem silnie wiążącym osiedlową społeczność, ponieważ zdecydowana większość uczniów mieszkała na osiedlu Hallera i części osiedla 700 – lecia. W szkole organizowano wiele imprez, konkursów, dyskotek, zajęć pozalekcyjnych i wycieczek, nie było problemów z wieczornym powrotem do domu, ponieważ był on bardzo blisko.

Wyzwalaniu uczniowskiej aktywności sprzyjał też konkurs na najbardziej aktywną klasę, zorganizowany pod egidą Szkolnego Samorządu Uczniowskiego. Każda klasa zbierała punkty za zorganizowane prace społeczne, pomoc koleżeńską, imprezy klasowe, udział w konkursach poszczególnych uczniów i wyniki w nauce. Udział w tym konkursie bardzo integrował zespoły klasowe, doceniano wysiłki uczniów zdolnych i utalentowanych, ponieważ pracowali na wspólny sukces.

Inną, ciekawą inicjatywą było organizowanie czerwcowych wyjazdów młodszych klas do tzw. Zielonej Szkoły. Swoje pomieszczenia nieodpłatnie przekazywał uczniom ChKŻ w Charzykowach (w zamian, w okresie zimowym, w szkole odbywały się zajęcia adeptów sztuki żeglarskiej). Tygodniowy pobyt w nieodległych Charzykowach był sporą atrakcją dla uczniów z Chojnic, ponieważ naukę łączono z praktyką, organizowano piesze wycieczki oraz rejsy po jeziorze Charzykowskim, ogniska, zawody sportowe itp.

Od początku istnienia szkoły, dużą wagę przywiązywano do nauki języków obcych. Szkoła wyposażona była w nowoczesny gabinet językowy z oddzielnymi kabinami do nauki w systemie audio. Wprowadzano pracę w małych grupach uczniowskich. Oferta językowa obejmowała początkowo naukę języka rosyjskiego i francuskiego, potem doszedł język angielski i niemiecki. Przez wiele lat uczniowie angażowali się z zapałem i sukcesami w Konkursie Poezji, Prozy, Małych Form Dramatycznych i Piosenki Francuskiej zdobywając nawet laury na szczeblu wojewódzkim.

Lata 90 – te ubiegłego wieku były czasem rozpoczęcia intensywnej edukacji społeczeństwa w zakresie ekologii, ochrony środowiska i propagowania zalet recyklingu. Szkoła również słynęła z wysokiego poziomu edukacji ekologicznej. Organizowano liczne imprezy, apele, akcje szkolne o tej tematyce oraz konkursy. Cała szkoła wyruszała na akcję „Sprzątanie świata”.

Wielu uczniom dawnej podstawówki utkwiły w pamięci liczne biwaki, rajdy rowerowe, wycieczki klasowe i szkolne, np. w góry lub do Biskupina na „Festyny Archeologiczne”.


6. Gimnazjum
Wprowadzenie systemu gimnazjów w Polsce wiązało się z dużym wzrostem oczekiwań, zarówno ze strony władz oświatowych , nauczycieli jak i uczniów oraz ich rodziców. Zmieniono całkowicie programy, podręczniki, wprowadzono nowe metody nauczania mające przygotować ucznia do większej samodzielności w zdobywaniu wiedzy.

Wprowadzono nawet nowy wzór Dzienniczków Ucznia, wzorowany na studenckich indeksach. 
Oczekiwano, iż te wszystkie działania przygotują dobrze uczniów do nowego sposobu weryfikowania ich wiedzy i umiejętności. Wprowadzono system zewnętrznej weryfikacji osiągniętych wyników nauczania – w formie egzaminów gimnazjalnych.

Do pierwszych egzaminów z przedmiotów humanistycznych i przedmiotów matematyczno – przyrodniczych uczniowie Gimnazjum nr 1 przystąpili pod koniec roku szkolnego 2001/2002. Zarówno ten, jak i następne egzaminy potwierdziły wysoki poziom nauczania w szkole. Wyniki osiągane w ciągu 8 lat przez egzaminowanych uczniów , tylko w jednym przypadku nie przewyższały średniej miasta i średniej województwa.

Uczniowie szkoły wielokrotnie byli laureatami prestiżowych konkursów na szczeblu wojewódzkim i ogólnopolskim. Widoczni również byli w setkach konkursów międzyszkolnych, powiatowych, miejskich o różnorodnej tematyce.

Zaangażowanie uczniów Gimnazjum nr 1 w kształtowanie postaw obywatelskich widoczne było szczególnie w momencie podejmowania decyzji o przystąpieniu Polski do Unii Europejskiej. Młodzież zorganizowała akcję informacyjną, debaty „ Za i Przeciw”, happeningi, a w końcu głosowanie klas III w sprawie przystąpienia Polski do UE. Od tej pory tematyka europejska była stale obecna w życiu szkoły.
Aktywność uczniów widoczna jest również na polu sportowym. Szkoła stale korzysta z zajęć na pobliskim basenie. Komplet chętnych do uprawiania gier zespołowych zawsze mają nauczyciele prowadzący zajęcia SKS. Znaną w szkole organizacją zajmującą się propagowaniem sportu jest Uczniowski Klub Sportowy „ Ósemka”, powołany do życia w roku 2000 z inicjatywy dyrektora szkoły, K. Galikowskiego oraz grupy nauczycieli i rodziców. W ciągu 10 lat działały w nim różne sekcje, ale najbardziej spektakularne sukcesy odnoszą miłośnicy szachów, tenisa stołowego, a od niedawna barwna grupa małych cheerleaderek. Klub jest również organizatorem Międzynarodowego Festiwalu Szachowego, imprez sportowych „Bawmy się razem” z udziałem polityków, dziennikarzy, służb mundurowych i samorządowców.

Od dawna w szkole działają organizacje LOP i PCK prowadzące działalność ekologiczną, prozdrowotną oraz akcje charytatywne. Cała szkolna społeczność podjęła się również wspomóc dziecko z Ekwadoru, w ramach akcji „Adopcja serca”. Mały David Basurto dzięki naszemu wsparciu ma szansę zdobyć wykształcenie i wyjść z cienia slamsów.

Ciekawą ofertą szkoły był kabaret „Piąta Klepka”, zespół muzyczny „A vista”, kółko teatralne oraz widoczny w mieście „Big Band” – wielopokoleniowa orkiestra łącząca uczniów, absolwentów, rodziców i nauczycieli.

Gimnazjum nr 8 wypracowało sobie już pewne tradycje i szkolne „obrzędy” służące integracji szkolnej społeczności. Wśród nich są min. ślubowanie klas I wraz z wesołymi „otrzęsinami”, Walentynki, Pierwszy Dzień Wiosny, Dzień Dziecka, Artystyczne Prezentacje Uczniów w fosie. Co roku w grudniu, gościmy uczestników Warsztatów Terapii Zajęciowej i klubu „OPUS” w ramach Międzynarodowego Dnia Niepełnosprawnych. Ważnym przedsięwzięciem jest organizowany w maju „Rajd Niezapominajkowy” do miejsca, które kiedyś odwiedził papież Jan Paweł II. Biorą w nim udział grupy piesze, rowerowe i kajakowe, a uczestnikami są również uczniowie z innych szkół.

 

Bardzo ważnym momentem w historii gimnazjum, były starania społeczności szkolnej związane z nadaniem szkole im. Jana Pawła II. Wyboru patrona spośród pięciu propozycji dokonano w powszechnym, demokratycznym głosowaniu, w którym udział wzięli wszyscy uczniowie, nauczyciele i pracownicy szkoły oraz rodzice uczniów. Wybranego patrona zatwierdziła Rada Miejska w Chojnicach uchwałą z dnia 29 grudnia 2005 roku.

Uroczystości nadania imienia szkole miały miejsce 1 kwietnia 2006 roku. Część uroczystości, z udziałem biskupa pelplińskiego Jana Bernarda Szlagi, odbyła się w Kościele Matki Bożej Królowej Polski, część w niedawno odnowionej sali gimnastycznej szkoły. Od tej pory tradycją stało się Święto Szkoły obchodzone w terminie zbliżonym do daty 1 kwietnia. Obecne uroczystości Jubileuszu Szkoły mają również związek z obchodami patronackiego święta szkoły.

Obecnie, korzystając ze swoich doświadczeń i bazy, szkoła stara się pełnić funkcję Centrum Małej Kultury. Skupiają się tu liczne stowarzyszenia, swoją bazę mają tu od niedawna instruktorzy – seniorzy ZHP, zespół folklorystyczny „Kaszuby”, „Big Band”.

17 października 2022 r. nasza szkoła otrzymała nowy sztandar. 

 

Szkoła cały czas jest otwarta na potrzeby środowiska lokalnego i swoich uczniów.

Data dodania: 2018-04-30 14:04:21
Data edycji: 2022-11-12 20:51:57
Ilość wyświetleń: 6061

Kalendarz

Bądź z nami
Biuletynu Informacji Publicznej
Logo Facebook
Facebook
Biuletynu Informacji Publicznej